حتي تماشا تاراج تيشه است ديوار حاشا محتاج ريشه است دريا به دريا آئينه باشيم بيش از هميشه بي كينه باشيم چون بهار ، اي نگار ، بگذر به گلشن گل بيار گل ببار ،اي گل به دامن اي مه دوباره شب گريه بارست چشم ستاره شب زنده دارست مرهم سرشته است اي تيره بختان بال فرشته است گل بر درختان بال فرشته است شاخه درختان چون بهار ، اي نگار ، بگذر به گلشن گل بيار گل ببار ،اي گل به دامن آن چشمه جاري آب حيات است وان گل كه داري شاخه نبات است گلگشت جنگل ، گلگشت درياست دريا و ساحل چشم تماشاست بي گريه ابر گلشن نخندد بي گريه شمع روشن نخندد اي بر لب جو ، در دست بالا تشنه ست آهو ، جو را ميالا چون بهار ، اي نگار ، بگذر به گلشن گل بيار گل ببار ،اي گل به دامن